توصیه هایی از استاد حسن زاده آملی در اخلاق معنوی
1
توصیه هایی از استاد حسن زاده آملی در اخلاق معنوی
اخلاق عرفانی
- دین ناموس خداست، با گناه کردن به ناموس خدا تجاوز نکنید.
- از دنیا چشم پوشیدن اگر چه هنر است، ولی از دنیا و آخرت، هردو چشم پوشیدن خیلی هنر است.
- ای مسافر ابدی، توشه باید فراخور سفر باشد.
- دائماً طاهر باش و به حال خویش ناظر باش و عیوب دیگران را ساتر باش، با همه مهربان باش و از همه گریزان باش، یعنی با همه باش و بی همه باش.
- از أمل چشم بپوش و در عمل بکوش. مرد جستجوی باش نه گفتگوی، از دریا بخواه نه از جوی. از کلام چون فضول طعام دست بدار. سبکبار باش نه سبکسر و سبکسار. خروس در سحر به ذکر سبوحٌ قدوس در خروش است، کم از خروس مباش.
- عزیزان وقت نیست... دیر میشود!
- با شب خلوت داشته باش که انس با عالم غیب و ملکوت به بار میآورد.
- جامعه بی عرفان، کالبد بیجان است.
- الهی، آزمودم تا شکم دایر است، دل بایر است.
- الهی، وای بر من اگر از من بترسند و از تو نترسم.
- الهی، وای بر من اگر دلی از من برنجد!
- الهی، از روی آفتاب و ماه و ستارگان شرمندهام، از انس و جان شرمندهام، حتی از روی شیطان شرمندهام که همه در کار خود استوارند و این سست عهد، ناپایدار.
- الهی، گرگ و پلنگ را رام توان کرد، با نفس سرکش چه باید کرد؟
- الهی، در بسته نیست، ما دست و پاشکستهایم.
- الهی، اگر ستارالعیوب نبودی، ما از رسوایی چه میکردیم؟
- الهی، آفریدی رایگان، روزی دادی رایگان، بیامرز رایگان، تو خدایی نه بازرگان.
آیت الله حسنزاده آملی