دستورالعمل آیت‌الله قاضی به‌مناسبت ورود به ماه‌های حرام

برادران عزیز هوشیار باشید ـ خداوند شما را توفیق طاعت دهد ـ که وارد ماه‌های حرام می‌شویم؛ نعمت‌های خداوند بر ما چه بزرگ و کامل است، آنچه ـ قبل از هر چیز ـ بر ما واجب است توبه‌ای همراه با شرط و شروط مخصوص به خود و نمازهای معروف به آن است و آنگاه دوری جستن از گناهان کبیره و صغیره در حد توان.

پس شب جمعه ـ در شب جمعه یا روز آن ـ یا روز یکشنبه نماز توبه را به پا دارید و سپس آن را روز یکشنبه دوم ماه تکرار کنید (شاید در آن هنگام روز یکشنبه با دوم ماه مصادف بوده است).

سپس مراقبت صغری و مراقبت کبری، محاسبه و معاقبه را به آنچه شایسته‌تر است و آن طریق که بهتر است انجام می‌دهید، که در آنها یادآوری و تذکر است، برای کسانی‌که خواهان یادآوری و دارای ترس هستند؛ سپس از صمیم قلب نیت کنید و بیماری‌های گناهان خود را معالجه نمائید و به وسیله استغفار نابسامانی‌های درون خود را سامان دهید.

و بپرهیزید از هتک حرمت‌ها. زیرا هر کس چنین کند، اگر چه خداوند کریم او را هتک نکند، اما از او هتک حرمت خواهد شد.

چگونه می‌توان دلی را که شک و شبهه پریشان نموده است، رها کرد و آن را به راه راست هدایت نمود و آن را از سرچشمه زلال سیراب کرد؛ باید از خدا کمک بگیریم که اوست بهترین یاری دهنده.

1ـ خود را به انجام فرائض در بهترین اوقات آن، با نوافل آن مجموعاً پنجاه و یک رکعت می‌شود، مکلف نمائید. و اگر ممکن نشد چهل و چهار رکعت بخوانید و هر گاه گرفتاری‌های دنیوی شما را مشغول داشت، این نباید کمتر از نماز (اوابین)، که همان هشت رکعت نافله ظهر است، باشد.

2ـ نوافل را بجا آور، مخصوصاً نماز شب را که چاره از آن نیست. عجب می‌دارم از آن کسی که کمال می‌طلبد اما شب زنده‌داری نمی‌‌کند. سراغ نداریم که کسی بدون آن به کمالاتی رسیده باشد.

3ـ قرآن کریم را با صدای نیکو و حزن‌انگیز به هنگام شب تلاوت نمائید، که شراب مؤمن است.

4ـ وردهای معمول را که همواره در اختیار شما است، انجام دهید و سجده معروف را از پانصد تا یک‌هزار ملازم باشید.

5ـ همچنین به زیارت هر روزه حرم مبارک حضرت علی (علیه السلام) ـ برای کسانی که مجاور هستند ـ و رفتن هر چه بیشتر به مساجد معظمه و سایر مساجد ملتزم شوید، که حالت مؤمن در مساجد مانند ماهی است در آب.

6ـ‌ و هرگز بعد از نمازهای واجب تسبیح حضرت صدیقه (صلوات الله علیها) را ترک نکنید که‌ آن ذکر کبیر است و لااقل در هر مجلی یک دوره آن ترک نشود.

7ـ و دعای فرج جهت ظهور حضرت حجت (صلوت الله علیه)، به هنگام قنوت وتر بعد از نوافل شب و بلکه در هر روز و در همه دعاها، از ضروریات است.

8ـ خواندن زیارت جامعه ـ منظور جامعه کبیره است ـ در هر روز جمعه از دیگر ضروریات است.

9ـ تلاوت قرآن کریم کمتر از یک جزء نباشد.

10ـ دوستان نیکوکار را زیاد ملاقات کنید، که آنان برادران راه و همراهان تنگه‌ها هستند.

11ـ و اهل قبور را به هنگام روز، یک در میان زیارت کنید، شب به زیارت قبور نروید.

ما را چه به دنیا که مغرور بدارد ما را، آن ما را گرفتار نموده و به خود می‌کشاند، در حالی که از آن ما نیست. طوبی و خوشی دائم برای کسانی که بدن‌های آنها در عالم خاکی است، اما دل‌هایشان در لاهوت (یعنی در عالم احدیت و عزّ پرودگار) است؛ آنان عده محدودی هستند، اما واقعیت و اصالت آنها بیشتر و افزون‌تر است.

من آنچه را می‌شنوید، می‌گویم و از خدا آمرزش می‌طلبم. والسلام.

                                                                                                            برگرفته از آیت‌الحق