مضرات ریا و تظاهر
قال الصّادق(ع): لا‌تراء بعملک من لا‌یحیی و لا‌یمیت و لا‌یغنی عنک شیئاً. و الرّیاء شجرة لا‌تثمر الّا الشّرک الخفیّ و اصلها النّفاق. یقال للمرائی عند المیزان: خذ ثوابک و ثواب عملک ممّن اشرکته معی. فانظر من تعبد و من تدعو و من ترجو و من تخاف. و اعلم انّک لا‌تقدر علی اخفاء شیء من باطنک علیک و تصیر مخدوعاً بنفسک. قال اللَّه تبارک‌وتعالی: یخادعون اللَّه و الّذین آمنوا و مایخدعون الّا انفسهم و مایشعرون. و اکثر ما یقع الرّیاء فی البصر و الکلام و الاکل و الشّرب و المشی و المجالسة و اللّباس و الضّحک و الصّلاة و الحجّ و الجهاد و قراءة القرآن و سائر العبادات الظّاهرة. فمن اخلص باطنه للَّه تعالی و خشع له بقلبه و رأی نفسه مقصّراً بعد بذل کلّ مجهود وجد الشّکر علیه حاصلاً و یکون ممّن یرجی له الخلاص من الرّیاء و النّفاق اذا استقام علی ذلک فی کلّ حال.
امام‌صادق(ع) فرمود: عملت را به ریا آلوده مساز و آن را برای کسی که نه می‌تواند زنده کند و نه بمیراند و نه چیزی به تو رساند یا به تو زیانی رساند، عرضه مکن. ریا درختی است که جز شرک خفی ثمری ندارد و ریشه این درخت، نفاق است. چون [در قیامت] میزان بر پا شود، به ریاکار گفته شود: ثواب عملت را از همان که شریک من قرار دادی بگیر. پس بنگر چه کسی را می‌پرستی و می‌خوانی و به که امید داری و از که می‌ترسی. بدان که تو نمی‌توانی چیزی را در باطنت بر خود مخفی کنی و تنها خود را می‌فریبی. خدای تبارک‌وتعالی می‌فرماید: [به ظاهر] خدا و مؤمنان را فریب می‌دهند؛ و[لی] جز خود کسی را فریب نمی‌دهند و خود نمی‌دانند. بیشترین ریا، در نگاه، گفتار، خوردن و نوشیدن، آمدورفت، مجالست، لباس، خندیدن، نماز، حج، جهاد، قرائت قرآن و سایر عبادات ظاهری واقع می‌شود. پس کسی که باطن را برای خداوند متعال، خالص و قلبش را خاشع سازد و پس از آنکه کوشش خود را در انجام فرایض مبذول داشت و به کوتاهی خویش در بندگی اقرار داشته باشد، عمل خود را مشکور خواهد یافت و چون کسی بر این حالت استقامت ورزد، امید است که از ریا و نفاق خلاصی یابد.