رابطه آموزه های دینی والدین و رشد اخلاقی کودکان دبستانی

پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، سال بیست و سوم، دوره جدید، شماره ۲۹، زمستان ۱۳۹۴: ۱۱۹-۱۰۷

رابطه آموزه های دینی والدین و رشد اخلاقی کودکان دبستانی

*

مهرانگیز شعاع کاظمی * سیده آتنا میر محمد حسین اوشانی فرزانه نقيب *** دریافت مقاله: ۹۴/۴/۵پذیرش نهایی: ۹۴/۱۲/۱۰

چکیده

این پژوهش با هدف تبيين آموزه های دینی والدین در رشد اخلاقی کودکان دبستانی صورت گرفت. روش پژوهش توصیفی - مقطعی از نوع همبستگی بود. بر این اساس از میان تمام دانش آموزان دبستانی شهر تهران در سال تحصیلی ۹۴- ۹۳ نمونه ای به حجم ۶۰ نفر (۳۰ نفر دختر و ۳۰ نفر پسر) با روش نمونه گیری خوشهای چند مرحله ای انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سنجش دینداری خدایاری فرد، آزمون رشد اخلاقی کلبرگ و پرسشنامه محقق ساخته تربیت دینی استفاده شد. یافته های پژوهش از طریق آزمونهای همبستگی و خی دو (مجذور کا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نشان داد که بین دینداری والدين و رشد اخلاقی کودکان رابطه معناداری وجود دارد ۰

/ ۴۹۷ = و مراحل رشد اخلاقی کودکان ۷ تا ۱۲ سال با الگوی کلبرگ مطابقت دارد به گونه ای که به موازات بالا رفتن سن، سطح استدلال اخلاقی آنان نیز رشد می یابد و بین تربیت دینی والدین و رشد اخلاقی کودکان دبستانی رابطه معنادار وجود دارد ۲۷

/ ۹ = x2. هم چنین یافته ها نشان داد که تفاوت آماری معنادار در نیرومندی همبستگی بین دینداری والدین و رشد اخلاقی دانش آموزان برای دختران و پسران وجود دارد ۰

/ ۰۰۱ >p. با توجه به یافته های پژوهش می توان این گونه نتیجه گرفت که بین دینداری والدین و رشد اخلاقی کودکان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد اما این رابطه بر اساس متغیر جنسیت متفاوت است و یکی از دلایل عمده اعمال تربیتی متفاوت والدین بر اساس فرهنگ جامعه است. کلید واژه ها: آموزه های دینی، والدین، رشد اخلاقی تربیت دینی، کودکان دبستانی.

.M_shkazemi@yahoo.com

دانشیار دانشگاه الزهرا(س) *** دانش آموخته کارشناس ارشد مطالعات زنان و خانواده دانشگاه الزهرا(س) *** دانش آموخته کارشناس ارشد مشاوره خانواده دانشگاه تهران