خانه برای بچهها سخنرانی نکنید
برای بچهها سخنرانی نکنید
1
برای بچهها سخنرانی نکنید
سخنرانی کردن در مورد کارهای خوب و کارهای بد، خیلی
بدتر از توضیح دادن مسائل برای بچههاست؛ بنابراین گفتن جملاتی از این قبیل: «کار
خوبی نکردی که برادرت رو کتک زدی، کتک زدن کار خوبی نیست. میشه دیگه اونو نزنی؟» اصلاً
فایدهای ندارد. این جملات نهتنها مصنوعی و اندرزگونه هستند، بلکه در گوش بچهها
نیز فرو نمیروند. وقتی برای بچهها سخنرانی میکنیم و از مزایا و معایب کاری برای
آنها حرف میزنیم دیگر به حرفهای ما گوش نمیدهند و خودشان تحریک میشوند که دست به انجام
کارهای بد بزنند تا بفهمند چه چیزی خوب است، چه چیزی بد. بچههای زیر سن نه سال،
آمادگی لازم برای فهمیدن اینگونه نصایح ما را ندارند. تازه بعد از سن نهسالگی هم
که معنی حرفهای ما را میفهمند باز دوست ندارند حرفهای ما را گوش کنند.
تنها وقتی میتوانیم برای بچهها و نوجوانهایمان
سخنرانی و موعظه کنیم که خودشان از ما پند و نصیحت خواسته باشند. بسیاری از والدین
شکایت میکنند که بچههایشان با آنها حرف نمیزنند و همیشه ساکت هستند. یکی از
دلایل این کار بچهها این است که پدر و مادرهایشان خیلی برای آنها حرف میزنند و
پند و اندرز میدهند. وقتی والدین سعی میکنند با پند و اندرز دادنهای بیجا، بچهها
را وادار به انجام کاری کنند و یا به آنها بگویند که اشتباه کردهاند، بچهها یک
گوششان در میشود و گوش دیگرشان دروازه و هیچچیزی نمیشنوند؛ بنابراین میبینیم
که سخنرانی و موعظه کردن نهتنها خوب نیست، بلکه نتیجهای کاملاً معکوس نیز دارد.
اکنون مثالی در این مورد میآموزیم: «برادرت نمیخواست
به تو صدمه بزند. اون داشت بازی میکرد و خیلی تصادفی به تو خورد. بهتره بهجای
کتک زدن با او حرف بزنی؛ اگه اونو کتک بزنی، فقط وضعیت رو خرابتر کردی. اگه بچههای
بزرگتر مدرسه تو رو میزدند، خودت چه حالی پیدا میکردی؟ برادرت هم، از اینکه تو
کتکش بزنی همین حالو داره. بهجای اینکه اونو کتک بزنی، میتوانستی به او بگی که
از دعوا و کتککاری خوشت نمی یاد و دوست نداری اونو بزنی، کار دیگه ای هم می
تونستی بکنی. میتوانستی از اونجا بری و با این کارت نشون بدی که از رفتار اون
خوشت نیومده. اگه هم دوست داری با او دعوا کنی، مسئلهای نیست میتونیم یه مسابقهی
کشتی راه بیاندازیم و یا می تونی دستکش بوکس بپوشی و با او بوکس بازی کنی. خیلی هم
بد نیست که یاد بگیری چطور از خودت دفاع کنی. اما دعوا کردن با برادرت اصلاً کار
درستی نیست. هر دوی شما خوب میدونید چطور با هم حرف بزنید. هر وقت هم مشکلی براتون
پیش اومد، خودم حلش میکنم. خوب دیگه برادرت رو نزنی، باشه!»
اگرچه پند و نصیحتهای شما خیلی خوب است، اما تا
وقتی خود بچهها نخواهند به حرفهای شما گوش دهند، اینهمه پند و موعظه فایدهای
ندارد و باعث میشود بچهها عصبانیتر شده و بیشتر در مقابل خواستههای شما مقاومت
کنند. منبع: کتاب بچههای بهشتی