ميرزا محمد باقر موسوى خوانسارى خطاب به برادرش محمد هاشم، در فرازى از وصيت نامه خویش چنين نوشته است:
«عزيز من! نماز را به وقت بخوان، در خانه اذان را بلند بگو كه باعث رفع همه ناخوشى‌ها است. دعاهاى صبحگاه و شبانگاه را بلند بخوان و به جميع اهل خانه امر كن بخوانند. با والدین و برادران و خواهران خود بسيار سلوك خوش كن و دل هر يك را به دست آور، تا خدا و پدر و استاد تو – که بر تو حق پدری دارد - از تو راضى باشند. روزها را مشغول مطالعه و علم باشد و بيكار‌كنندگان را به خود راه مده و از خداوند عالم عزت دنيا و آخرت را مسئلت كن... .
هر روز طبق برنامه يك حزب از قرآن تلاوت نما كه باعث اصلاح امر معاش و رسيدن به مراد است. در شب‌ها و روزهاى جمعه اموات خود و به‌ویژه اهل حقوق از ايشان را به سوره يس يا الرّحمن يا غير آن شاد نما، كه خدا تو را شاد كند. هر ساله گوسفند قربانى كن، اگر چه به قرض‌كردن باشد، چنانچه پيغمبر خدا (صلى الله عليه وآله) امر فرمود. در دهه عاشورا ده مجلس روضه و مصيبت‌دارى جناب سيدالشهداء (عليه التحية والثناء) برپا نما و پدر و مادر خود را از ياد خود بيرون مكن، اگر چه در قنوت نمازت باشد. صبح را زودتر برخيز كه وقت اذان بيدار باشى تا خداوند وسعت روزى به تو دهد.»